Toen ik vanochtend op stond schoot er door mijn hoofd: vandaag is de dag dat ik een andere weg insla. Niet meer het brave vrouwtje zijn die zit te wachten tot iemand haar uit de sleur komt halen, nee daar ga ik zelf voor zorgen. Mezelf laten zien, buiten komen en me onder de mensen begeven. Het liefste hou ik er een relatie aan over maar een hechte vriendschap is ook prima.
Je bent gemakkelijk in de omgang, je laat het leven op je afkomen en maakt er zelf het beste van. Je staat wel open voor een relatie, LAT is ook goed. Ik ben zelf ook niet één van de moeilijkste mensen (denk ik dan toch).
